Ертегілер әлемінде

Өң мен түстей өтті де кете барды...

мммдәәә кешегі Шымкент айтабершілер кездесуі көрген түстей ғана өтті де кете барды.

Өз ұялыммен түсірілген азды-көпті суреттерімді қоржыннан шығарайын деп шештім)))

Суреттер сөйлейді:

Ауызашарға бара жатқанда



Ауызашарда:






Осы ғана екен)))

Сосын, ерекше қамқор болған Садыққа АЛҒЫСЫМДЫ білдіргім келеді. Қошақанға базар жоқ, сондай ерке інісі бар Садықтан асқан бақыттыны таппадым)))

Сосын, сосын бар ғой Ерболға ризамын))) не үшін екенін өзі біледі

Иә, Рауанға ерекше алғыс! Менімен бірдей үндеместің рөлін сомдағаны үшін)))

Беко жайлы сендер сұрамаңдам, мен айтпаймын((((((:

Нуу, Қырмызыны Абылайдан артығырақ сүйемін енД ))))))))))

Тәәәк, Садықтың үйінде))) Қошақан мен Садықтың әжесі керемет жан. Аузын ашса жүрегі үзілердей… қысқаша айтқанда әрбір қыздың қиялындағы «менің енем осындай болсаааа» дейтін дей екен. Бір сәт армандап қалғаным рас еді...))

Этаж үй, ыстық, түн баласы дөңбекшу…
Очм, таңертең 07.де тұрып алдым. Қозы, осы уақытта кетіп қалып па ең?
ары отырып, бері отырып іш пысты. Уақыт өтпейді. ДАлаға шықтым, Шымның таңы салқын, айнала жым-жырт. БІраз үйтіп--бүйтіп суретке түстім, нуу салмай-ақ қояйын, күлкілі)))

Садықтың ба или Қозының ба киімімен:


Қырмызыға де киім берген еді, киімнің арасынан таппай қалдым оны)))) суреті бар, ренжімейм десе салам бағалы сурет, САТАМЫН

Сөз соңында, қамқор болғаны үшін тығы да САДЫҚТЫ еске алғым келеді. Рахмет!