Бесікке салу

"Әлди-әлди ақ бөпем, ақ бесікке жат бөпем" (бесік жыры) Бесік- қасиетті, киелі, құтты мүлік, сәбидің алтың ұясы болып есептеледі. Жаңа туған баланы бесікке салуды жолы үлкен, өнегелі әже-апаларымызға тапсырған. Баланы бесікке салмас бұрын «тыштырма» жасап алады да «бисмилляхим рахмани рахим» деп баланы бөлейді. Содан кейін үстіне жеті түрлі таза заттар жабады. Бесікке салған адамға «бесік салар» яғни кәделі сый беріледі. Осындай қуаныш үстінде бесік жыры айтылады:
Айыр қалпақ киісіп,
Ақырып жауға тиісіп,
Батыр болар ма екенсің?
Бармақтарың майысып,
Түрлі ою ойысып,
Шебер болар ма екенсің?
Таңдайларың тақылдап,
Сөзіңді жұрт мақұлдап,
Шешен болар ма екенсің?..

«Тыштырма», сәбиді бесікке салар кезде түбегі тұратың тесіктен құрт, ірімшік, тәттілер салып «тышты» деп ырымдап оны «тыштырма» деп атап кеткен Тыштарманы әйелдер бөлісіп алып бала-шағасына үлестіреді.