Ай-ға ! ! !

— Өлеңге әркімнің де бар таласы,-деп Абай атамыз айтқандай, мен де бір өлен шығарып көріп едім)))
Өленнің аты «Ай-ға» деп қойдым, бұл жердегі Ай аспан денесі емес, мен ғашық болған қыздың есімінің алғашқы екі әріпі. Негізі өлен шығаратындай өнерім жоқ, менікі жай еліктеушілік ғой))

Сағыныштан осы әнім туындады,
Сезімімді білдірмеске болмады.
Іздеуменен өзіңді өткендеймін,
Ғашық жүрек қалай енді ұмытады.

Сен үшін дайын екем барлығына,
Қуанамын «рахмет» деген алғысына.
Ұнатқан едім сені алғаш көргенімнен,
Сол сезімім үлкейіп қалғаны ма…

Суретіңді беріп едің естелікке,
Жеткендей болып еді төбем көкке.
Сол суретке қанша уақыт қарасам да,
Болмайды өткеніндей уақыт текке.

Сағынғанда телефонмен хат жазамын,
Сол хатымның жетуіне асығамын.
СМС-тің барғаның көргеннен соң,
Жауабынды күтумен отырамын.

Ғашық болған өзіңе мен бір жанмын,
Суретіне қараймын-дағы, тамсанамын.
Нұрын төккен шілдедегі күн бетіндей,
Келбетіңе қарауға мен ұяламын…