Ғашықтық

Мынау түн маған бейне бір жұмбақ сыр ашқан,
Өзімде емес,қиялым сірә қыр асқан.
Мен неге көп ойланам сол жайлы?
Сүймек түгілі, жағдайы жоқ сұрасқан.

Тырсылдап жаңбыр төбемнен төксе тынбастан,
Тазалай алмас тап осы көзді мұң басқан.
Бір білерім таусыла қоймас сөздерім,
Өзіңе арнап жазсам-дағы жыр-дастан.

Талай көздің көл қылып тұнық жасын,
Махаббаттың көп сәтте мұңы басым.
Ғашықтықтан у-шәрбәт ішкен кезде
Сөздерімнің астарын ұғынасың.

Махаббаттың көп сәтте мұңы басым,
Ендеше мұң-пышығын сұғып алсын.
Құлағыма сүймейм деп тағыда айтқын,
Көңілімде зар болып үні қалсын.

Қасыма кеп тербейді түнде елесің,
Жеткізе алмайм жағдайды білмегесін.
Ғашық болу несіне бақыт дейді,
Ынта-шынта ешқашан күлмегесін.

Келме десе жанына күрмелесің,
Берме десе тағы да гүл бересің.
Шынайы ғашық болу осы ма екен?
Басынан кешпегендер үндемесін.