Үзілген үміт
Тұрмысқа шықты деген хабар келді,
Жүрек жерде жаншылып қала берді.
Шарасыз қос жанардан мөлдіреген,
Тарам-тарам тамшылар аға берді…
Күлкіңменен боялған шұғылам тек,
Жылылау құшағыңа жылынам кеп.
Көз айырмас арманнан айырылып,
Ойлаппын ба қапияда жығылам деп…
Саябақта қол ұстасып екеуміз,
Болашақты қате өлшеген екенбіз.
Бүгін міне тұрмысқа шықты, кетті,
Кеше ғана мен сендікпін деген қыз.
Ой електе іркіліп сұрақ қалды,
Кешегі өткен жарқын сәт жұбатпады.
«Еркімнен тыс алып қашты, алайда,
Сені ғана сүйем»-деп жылат тағы.
Өксік қысып жүрегім қан жылады,
Шертілген сыр, армандар қалды бәрі.
Санам жасып,әлеміңнен кете алмай,
Одан әрі өзегімді жандырады.
Маған деген сезімнің сыры мәлім,
Опасыз,әділетсіз соны ұғамын.
Армандаған болашақ адастырып,
Қайда әкетіп барады құбыла мың.
Дала кезіп, жұлдыздармен сырласа,
Баяғыдай сәндемедім жырды аса.
Махаббаттың азабы сонда екен,
Үшінші адам бақытыңды ұрласа.
Жүрек дертін маздатқан бір от па едің?
Күйіп-жанып қол сермедім көкке мың.
Көз бұлдырап, ернімді тістеп тұрып.
Шарасыздан, амалсыздан қош дедім.
Айна алдында бозарған жүдеу кескін,
Арманы едің айықпас бұл елестің.
Барған жерде еңсе түзеп, ел ақтап,
Ашылуына бағыңның тілеулеспін.
Тұрмысқа шықты деген хабар келді,
Жүрек жерде жаншылып қала берді.
Шарасыз қос жанардан мөлдіреген,
Тарам-тарам тамшылар аға берді…
Жүрек жерде жаншылып қала берді.
Шарасыз қос жанардан мөлдіреген,
Тарам-тарам тамшылар аға берді…
Күлкіңменен боялған шұғылам тек,
Жылылау құшағыңа жылынам кеп.
Көз айырмас арманнан айырылып,
Ойлаппын ба қапияда жығылам деп…
Саябақта қол ұстасып екеуміз,
Болашақты қате өлшеген екенбіз.
Бүгін міне тұрмысқа шықты, кетті,
Кеше ғана мен сендікпін деген қыз.
Ой електе іркіліп сұрақ қалды,
Кешегі өткен жарқын сәт жұбатпады.
«Еркімнен тыс алып қашты, алайда,
Сені ғана сүйем»-деп жылат тағы.
Өксік қысып жүрегім қан жылады,
Шертілген сыр, армандар қалды бәрі.
Санам жасып,әлеміңнен кете алмай,
Одан әрі өзегімді жандырады.
Маған деген сезімнің сыры мәлім,
Опасыз,әділетсіз соны ұғамын.
Армандаған болашақ адастырып,
Қайда әкетіп барады құбыла мың.
Дала кезіп, жұлдыздармен сырласа,
Баяғыдай сәндемедім жырды аса.
Махаббаттың азабы сонда екен,
Үшінші адам бақытыңды ұрласа.
Жүрек дертін маздатқан бір от па едің?
Күйіп-жанып қол сермедім көкке мың.
Көз бұлдырап, ернімді тістеп тұрып.
Шарасыздан, амалсыздан қош дедім.
Айна алдында бозарған жүдеу кескін,
Арманы едің айықпас бұл елестің.
Барған жерде еңсе түзеп, ел ақтап,
Ашылуына бағыңның тілеулеспін.
Тұрмысқа шықты деген хабар келді,
Жүрек жерде жаншылып қала берді.
Шарасыз қос жанардан мөлдіреген,
Тарам-тарам тамшылар аға берді…
14 пікір
әлгі ананы айтасыңба :-)))Біткен жоқ мұнымен жаңадан басталар.
Алмасып өтеді, сүйерсің басқаны,
Өткеннен елес боп мөп-мөлдір жас қалар. Қаймықпа және өлеңін керемет!
Кешірім өтінем, бұл менің пікірім ғана.