Қырсық қызға қолтаңба

Студент кезімде мына өлең қатты ұнайтын еді. Соны осында салдым. Өлең авторы С.Сейтман.



Гүлді қорлап, қызды зорлап,
Ару жанын түсінбей.
Ағайынның талайының
Боп жүр өңі – түсіндей.
Бұл — қыз деген, үлпілдеген
Бақыт құсың қолдағы,
Мәнді баптап, мәңгі сақтап
Қадірлесең болғаны.

Қирап еріп, тұрмас берік,
Тау соқсаң да, мұзбенен.
Сол сияқты, бор сияқты,
Бір нәзік зат — қыз деген

Су бар ма, — деп, құрауға бет,
Бұрған гүлді шөлдеп тым.
Қызып анық, үзіп алып,
Қорлық жасап көрмеппін.

Жаңбыр сынды, әрбір гүлді.
Иіскеуден аулақпын.
Ұнады ма, құлағына,
Бірден сырға салмақпын.

Жер бетінде, тербетілген.
Қызғалдақ көп — Қыз деген.
Бірақ, шыным, бір ақ гүлім,
Табылмай жүр іздеген.