Сағындым сені, әже...

Сағынып жүрмін өзіңді, әже, сағынып, Кеткелі өзің көктемдер келді Бәйшешек, гүлін тағынып! Бәрі де қалпы… Адамдар көп-ақ көшеде Бейне бір теңіз ағылып. Тек қана сенің жоқтығыңа солар ішінде, Құлының отыр қамығып. Сағынып жүрмін өзіңді, әже, сағынып, Өзің бардағы тентек немерең- Қалыпты жұртқа «бағынып». Өмірге нұрлы ғашық қып мені жіберді Мейірімге толы үлкен...

Сағындым сені, әже...

Сағынып жүрмін өзіңді, әже, сағынып, Кеткелі өзің көктемдер келді Бәйшешек, гүлін тағынып! Бәрі де қалпы… Адамдар көп-ақ көшеде Бейне бір теңіз ағылып. Тек қана сенің жоқтығыңа солар ішінде, Құлының отыр қамығып. Сағынып жүрмін өзіңді, әже, сағынып, Өзің бардағы тентек немерең- Қалыпты жұртқа «бағынып». Өмірге нұрлы ғашық қып мені жіберді Мейірімге толы үлкен...

Әжеге деген сағыныш

Сағыныш. Осы сөзді жиі естіп, жанымызды көп баурайтын сезімдердің бірі. Қайдан шығады, неден туындайды? Кейде осы адамның түңіліп, көп нәрсені ойлап, жабыға беретіні де осы сағынышынан ба деп қаламын… Балалық кезге сағыныш, жастық шаққа сағыныш, студенттік өмірге сағыныш, махаббатқа сағыныш, алыстағы туғандарға сағыныш, өмірден өткен адамдарға сағыныш. Қайсы болмасын адамның жадысында...

ҚАРЛЫҒАШТЫҢ ҰЯСЫ

Көңіліме шуақты ән себелеп, Ол кезде ататұғын таң керемет. Қарлығаштар іргеге ұя салып, Қиқулайтын ауланы әнге бөлеп. Қарсы алып қиқуымен, тамаша анмен, Оянар алакөбе, ала таңмен. Қарлығашты қуалап жүретінмін, Ұстап ап, сипағым кеп алақанмен. Ойын қуып, шапқылап, қызық қуып, Шығатұғын бізден де бұзық қылық. Қайта-қайта соларға қарай берем, Қарлығаштың өмірі...

Қараусыз қалған ата-әже

Жанайқайым жете ме? Жіберсем қатты айқайлап. Қараусыз қалған ата-әже Қарттар үйін паналап. Қаусаған қара шалымды, Жетім еткен кім екен? Алтын құрсақ анамды, Жылатқан нағыз сүм екен… Ата-анасын қор еткен, Алладан азап табарсың. Өзін-өзі сор еткен Тозақтан орын аларсың.

  • Kan
  • 3

Ертегілер әлемінде

Өң мен түстей өтті де кете барды... мммдәәә кешегі Шымкент айтабершілер кездесуі көрген түстей ғана өтті де кете барды. Өз ұялыммен түсірілген азды-көпті суреттерімді қоржыннан шығарайын...

Асыл әжеме арнадым!

Әже Сынаптай сырғанаған уақыттың қадіріне жетеміз бе екен?! Байлауға көнбейтін бұл құдіреттің бір құдіретке бағынышты екенін білеміз. Тағдырды жасайтын да сол. Жаратқан. Құдайды ойлаған сайын әжем де еске түседі. Өйткені Тәңірдің маған берген тағдырының парақтарында алтынмен жазылған ардақты есім әжемдікі. Егерде дәл бүгінгі хәлім үшін Алладан соң біреуге алғыс айтар болсам, ол — әжем. Жарық...