Көңіліме шуақты ән себелеп,
Ол кезде ататұғын таң керемет.
Қарлығаштар іргеге ұя салып,
Қиқулайтын ауланы әнге бөлеп.
Қарсы алып қиқуымен, тамаша анмен,
Оянар алакөбе, ала таңмен.
Қарлығашты қуалап жүретінмін,
Ұстап ап, сипағым кеп алақанмен.
Ойын қуып, шапқылап, қызық қуып,
Шығатұғын бізден де бұзық қылық.
Қайта-қайта соларға қарай берем,
Қарлығаштың өмірі...