Ақжарқын келбетің есімізде мәңгіге қалды, Ақжол!
Есте қалған ескірмес естеліктер… Аққұба келген ақкөңіл ғана Ақжолтай! Оның ақжарқын келбеті мен ақсия күлетін екі езуі естен өшпес, сірә. Қашанда кез келген нәрсеге жанын бере даяр тұратын оның пейілінде шек жоқ еді. Кейде оңаша қалжындап, қазір осындайсың, қартайғанда қандай болатыныңды, қайдам деп күлетұғынмын. Ақжол өзгелер секілді өзінің икемі келетін нәрсені емес, керісінше өз күші...