Құрбыма

Өткен іске өкінбен.
Онсыз да әлем өкініш.
Жып-жылтыр күлкі бекіген,
Сезімнің маңы бекініс.

Жоқ мұңды ойлап жабықтың.
Мақсатын түннің кім ұққан?
Қап-қара түнек тамұқтың,
Аңсары болар тұнық таң.

Келімсек сезім өктем бе?
Жанып кеп, тынып кететін.
Кеткендер кетсін өткенге,
Табармыз бақыт бекетін.

Құрбым-ау сол да мұң боп па?
Қасыңда қалмаған мұңайсын.
Адамдық дауылға құндықпа,
Бастысы өмірге ұнайсың!

Онсыз да жылап келгенбіз.
Жылау да бақыт түсінші.
Бір- көктем. Екі – келген күз.
Өкінбей өту – үшінші.

Жарқыннұр Болысханқызы