"Сен керек кезде" эссе (Айтабер байқауы)
Сен керек кезде(эссе)
Шәйнек өмір сүріпті.Иә, иә.Өте шынайы шәйнек.
Қарынсау, ақшылдау,құлағымен,қақпағымен және мұрынымен болып келеді.Және ол өте ерекше болған, егер тек бір ғана ерекшелігі болмаса: ол мұрынына тағып жүрген… Жоқ, көзілдірік емес.Ысқырық.Және ол осы үшін сүйікті шәйнек атанған.
Қожайынының үйіне қонақтар үнемі келетін, олар әңгімелесу үшін келген, дауласып және міндетті түрде шай ішіп кететін болған.Шәйнекке осындай кештер өте ұнайтын,.Қожайын кәдімгідей сүйікті шәйнегімен бірге ысқырығын алып, жоғарғы жағына су толтырып және оттың үстіне қойып қойған.Бәрі шәйнекте су қайнап кеткеше отырған және күткен.Бірақ бұл тек бір ғана Шәйнекке белгілі болатын.Иә ондағы су қашан көпiршуге бұрқылдай бастады, шәйнек сигнал бердi. Ол жайлап бастапқыда ысқырды, өз ысқырығына сонан соң және бар күшiнi салып.
Оған ұзақ ысқыру оған келген емес, Шәйнек тек жақсы көрген бұл бір демалыс болды деп. Қожайын-адам елгезек, оны қожайын шақыруға жылдам келдi және оны оттан алды. Қонақтар иiстi, дәмдi әрдайым сүйсiндi, иә фарфор табақшаларынан iшiп салдық қожайын және оның ақылды шәйнектерiн мақтадық. Шәйнек мұндай минуттарда өзi жарықта бақытты болды. Ол барлық адамды жақсы көрдi. Ол бәріне керек еді.
Сонда шәйнек ойлады:
— Ой! Жақсы болыпты! Өмiр сүрiп өлу болмайды!
Қонақ үйде үйде қонақтар қайта жиналатындасы бiр күнi қайнап қойылды шәйнек әзiл емес дау тұтанды. Қонақтарда дауласты, қожайын қызды: «Өмiрлерде не өзi маңызды?» Біреуі-сендерді жақсы көргенде, ал басқалары-сен өзіңді жақсы көргенде деді.Барлығы дауласып,, бір-біріне шауқылдаса қашан шын бақыт келгенше ештеңе шеше алмады.Дауласу ыстыққа соқты.Бірақ бәрінен Шәйнекке ыстығырақ болды.Ол жайлы бәрі ұмытып кеткен.Ол ысқырды, ысқырды, терледі,қара терге түсті… Бәрі отынға қожайынды шақырып еді, бірақ ол жақтан оны естіген жоқ.Шәйнек ауырып қалды.Барлық су қайнап кетті.Қожайын байқап қалып, ас бөлмесіне жүгіріп барғанда, бәрі кеш болатын.Шәйнек қарайды,құрымданды, және оның бүйрегінде тесік жанды.Қожайынның қатты көңілі түсіп кетті.Қонақтарға да көңілі түсті.Шәйнекті алып келді де, жуындыға тастай салды, бірақ ештеңе істей алмады.
Шәйнек жарамсыз қалдықтың үйіндісінде жатыр.Бірақ ол енді ешкімге керек емес.Ысқыру және кімге болсада шай ішкізу ешқашанда оған келмейді.
-Эх! Осылай өмір сүргенше, батып кеткен жақсы!-өзінің мұрнына айтты және өзенге жылжыды.
Шәйнек ұзақ ыстықтады, кеш батты.Ол өзеннен жұлдыздың көрінуін және айдың дөңес бетін көрді.
Пы/сы: Байқаудың 2-кезеңінің шарты бойынша аударылды. Түпнұсқа орыс тілінде берілді, шарт бойынша қазақ тілінде аударылды.Жазбаны толық оқып, айтар ұсыныс, сын-пікірлеріңізді күтемін.
Шәйнек өмір сүріпті.Иә, иә.Өте шынайы шәйнек.
Қарынсау, ақшылдау,құлағымен,қақпағымен және мұрынымен болып келеді.Және ол өте ерекше болған, егер тек бір ғана ерекшелігі болмаса: ол мұрынына тағып жүрген… Жоқ, көзілдірік емес.Ысқырық.Және ол осы үшін сүйікті шәйнек атанған.
Қожайынының үйіне қонақтар үнемі келетін, олар әңгімелесу үшін келген, дауласып және міндетті түрде шай ішіп кететін болған.Шәйнекке осындай кештер өте ұнайтын,.Қожайын кәдімгідей сүйікті шәйнегімен бірге ысқырығын алып, жоғарғы жағына су толтырып және оттың үстіне қойып қойған.Бәрі шәйнекте су қайнап кеткеше отырған және күткен.Бірақ бұл тек бір ғана Шәйнекке белгілі болатын.Иә ондағы су қашан көпiршуге бұрқылдай бастады, шәйнек сигнал бердi. Ол жайлап бастапқыда ысқырды, өз ысқырығына сонан соң және бар күшiнi салып.
Оған ұзақ ысқыру оған келген емес, Шәйнек тек жақсы көрген бұл бір демалыс болды деп. Қожайын-адам елгезек, оны қожайын шақыруға жылдам келдi және оны оттан алды. Қонақтар иiстi, дәмдi әрдайым сүйсiндi, иә фарфор табақшаларынан iшiп салдық қожайын және оның ақылды шәйнектерiн мақтадық. Шәйнек мұндай минуттарда өзi жарықта бақытты болды. Ол барлық адамды жақсы көрдi. Ол бәріне керек еді.
Сонда шәйнек ойлады:
— Ой! Жақсы болыпты! Өмiр сүрiп өлу болмайды!
Қонақ үйде үйде қонақтар қайта жиналатындасы бiр күнi қайнап қойылды шәйнек әзiл емес дау тұтанды. Қонақтарда дауласты, қожайын қызды: «Өмiрлерде не өзi маңызды?» Біреуі-сендерді жақсы көргенде, ал басқалары-сен өзіңді жақсы көргенде деді.Барлығы дауласып,, бір-біріне шауқылдаса қашан шын бақыт келгенше ештеңе шеше алмады.Дауласу ыстыққа соқты.Бірақ бәрінен Шәйнекке ыстығырақ болды.Ол жайлы бәрі ұмытып кеткен.Ол ысқырды, ысқырды, терледі,қара терге түсті… Бәрі отынға қожайынды шақырып еді, бірақ ол жақтан оны естіген жоқ.Шәйнек ауырып қалды.Барлық су қайнап кетті.Қожайын байқап қалып, ас бөлмесіне жүгіріп барғанда, бәрі кеш болатын.Шәйнек қарайды,құрымданды, және оның бүйрегінде тесік жанды.Қожайынның қатты көңілі түсіп кетті.Қонақтарға да көңілі түсті.Шәйнекті алып келді де, жуындыға тастай салды, бірақ ештеңе істей алмады.
Шәйнек жарамсыз қалдықтың үйіндісінде жатыр.Бірақ ол енді ешкімге керек емес.Ысқыру және кімге болсада шай ішкізу ешқашанда оған келмейді.
-Эх! Осылай өмір сүргенше, батып кеткен жақсы!-өзінің мұрнына айтты және өзенге жылжыды.
Шәйнек ұзақ ыстықтады, кеш батты.Ол өзеннен жұлдыздың көрінуін және айдың дөңес бетін көрді.
Пы/сы: Байқаудың 2-кезеңінің шарты бойынша аударылды. Түпнұсқа орыс тілінде берілді, шарт бойынша қазақ тілінде аударылды.Жазбаны толық оқып, айтар ұсыныс, сын-пікірлеріңізді күтемін.
20 пікір