Балалық кезден базарлық))))

Әкем алманы иіскеп: «Бала кезде қарттар алманы неге иіскей береді екен деп ойлаушы ем, балалықтың иісі шығады екен...» дегені есімде. Алманы алып әрі иіскедім, бері иіскедім, әйтеуір кішкене кезімнің иісін сезбедім. Мүмкін сырты парафинмен жалатылған қытайдың «жылтыр» алмасы болғаннан соң болар, әлде менің балалық шағымның иісі басқа ма?
Мысалы, қант пен нан, кәдімгі нанды шекер қантқа батырып-батырып алып, көшеге ойнауға шығатын едік. Бірақ, бұл балалықтың иісі емес, дәміне келеді. Ауылда өскен балаларға иіс, дәм дегеннің талайы еске келетін шығар, «Жоқтық» заманда асфальтті көшелердің балаларында не дәм, не иіс болсын. Ең ең деген дәмді сол нан мен қант, одан кейін айда-жылда бауырсақ, одан қалса «хоум мэйд» «чупа чупстер», ал ең кереметі Алма-Қораз!!! Міне, сол нағыз балалықтың дәмі мен иісі.
Ол не және қалай жасалады деп ойлап отырсаңыздар, онда келесі жолдарға назар аударыңыз:)))
Кәдімгі сұйық май мен қант+тамаққа салатын бояғыш (біз онсыз ақ жасай беретінбіз, анығы мамаларымыз))) бәрін қосып, қоймалжың сұйықтық жасалады. Сол сұйықтыққа бір шетіне таяқша тығылған алма батырылады. Дәмдірек болу үшін бірнеше рет батыру керек. Сосын оны тоңазытқышта қатырып алады.
Қорытындысында мынандай болу керек:


Суретті мына жерден ұрлап алдым: nnm.ru/blogs/Ritamargot/yabloki_v_karameli/чупа чупстер