Жүрек... Мен...
Сансыз жұлдыз тауып көктен тұрағын, Көңiлiмдi тербетуде түн-ағын… Бағаңды ұқпай, арына артқан күнә мың, «Сұм жүректiң» хәлiн несiн сұрадың?! Мына әлемнiң тыныштығын торып түн, Алайда мен тынши алман, соны ұқтым… Шаттығымды түгесердей жонып мұң… Қаңғалақтап,қашқақтаушы ем сезiмнен, Әттең, тағы жүрегiммен жолықтым… Сақтай алмай сендей сұлу, нәзiктi, Көп...