Құрсақтағы сәбидің күнделігі

5 қазан. Бүгін менің өмірім басталды, бірақ менің анам бұл туралы білмейді. Мен қызбын, кейін өскен кезде менің шашым қара, көздерім қоңыр түсті болады. Бәрі қазірдің өзінде белгіленіп қойған, тіпті менің гүлдерді жақсы көретініме дейін белгілі…
19 қазан. Менің өмірім басталғанына екі апта толды. Кейбіреулер мені әлі адам емес деп санайды. Бірақ қазірдің өзінде адаммын, нанның кішкентай үзігі де нан болатыны сияқты мен де адаммын. Анамның бар екені қандай ақиқат болса, мен де дәл солай бармын және өмір сүріп жатырмын.
23 қазан. Бүгін менің жүрегім соғуды бастады.
2 қараша. Мен күн сайын жайлап өсіп жатырмын. Аяғым мен қолдарымның саусағының ұшы көрініп келе жатыр.
12 қараша. Менің саусақтарым анық қалыптасып бітті, саусақтарым сондай күлкілі. Кейін осы саусақтарыммен мамамның шашын сипайтын боламын.
20 қараша. Бүгін дәрігер анама менің өмір сүріп жатқаным туралы, оның құрсағында бар екенімді айтты. Ол қатты қуанған шығар!
23 қараша. Анам мен әкем менің кім екенімді, маған қандай ат қоятынын ойлап жүрген болар.
10 желтоқсан. Менің шаштарым өсе бастады, олар нәзік әрі жылтыр екен.
13 желтоқсан. Мен аздап көре бастадым. Анам мені өмірге әкелген кезде мен жер бетіндегі күннің жарығы мен түрлі-түсті гүлдерге толы әлемге қарайтынымды ойлап, қуанып жатырмы.
24 желтоқсан. Қызық, анашым жүрегімнің нәзік үнін ести ме екен? Менің жүрегім бір қалыпты соғып тұр. Сенің қызыңның денсаулығы мықты болады мама!
28 желтоқсан. Бүгін анам мені өлтіреді…
"

Мынаны жазып жатып, бүкіл денем алай-дүлей күйге түсті-ау. Мұқағали ағамыз айтқандай "Қандай ғана анадан туады адам, сәбилердің күлкісін қуалаған?

Алтын босаға газетінен алынды