Маңызсыз...
Ол күндер оралмас ендігі,
Орал деп тілеуім сандырақ.
Мен кеттім көк гүлді ақын боп,
Сен болсаң көтердің шаңырақ.
Бақытсыз, бақытты — маңызсыз,
Өткенім өкініш сол қайғы.
Махаббат гүлі емес бұл маңда,
Мұң-шердің бүршігі солмайды.
Естідім. Естігім келмеген.
Бүгінің ертеңді мәпелеп,
Қаршадай сол жанды қуантсын
Бір сәби жүгірер әкелеп.
Несіне қарайсың телміріп,
Мен емес қайыңды құлатқан.
Жылатып кеткенде көп жанды,
Мен барып өлеңмен жұбатқам.
«Сағынам» дейсің бе сыбырлап,
Мен дағы сағынғам көктемде.
Бір қадам келмедің жаныма,
Өзің деп көз жасым төккенде.
Бүгін кеп жылауың бекерлік.
Жүректе аяйтын бір дем жоқ.
Сезімнің термесін саларда,
Осылай боларын білгем жоқ.
Құрбым-ау, өткенге өкінбе,
деп қоям өзімше бәлсініп.
Өкпелеп отырмын көктемге,
Өкініш сарайын тарсынып.
Екеуміз өткізген күндерге,
Ренішім қалыпты сәл сіңіп.
Жүректің алқасы тамаша,
Қалғаны болмаса сәл сынып.
Мен енді өзің деп жүрмеймін,
маңызды емес қой қалғаны.
Көзіңе қараған сол жанды,
Бақытты ете алсаң болғаны…
Шаттыққа жете алсаң болғаны…
Ал менің мұңымның толғаны,
Жылаған өлеңнің жолдары,
Маңызсыз…
14.12.12
Жарқыннұр Болысханқызы
Орал деп тілеуім сандырақ.
Мен кеттім көк гүлді ақын боп,
Сен болсаң көтердің шаңырақ.
Бақытсыз, бақытты — маңызсыз,
Өткенім өкініш сол қайғы.
Махаббат гүлі емес бұл маңда,
Мұң-шердің бүршігі солмайды.
Естідім. Естігім келмеген.
Бүгінің ертеңді мәпелеп,
Қаршадай сол жанды қуантсын
Бір сәби жүгірер әкелеп.
Несіне қарайсың телміріп,
Мен емес қайыңды құлатқан.
Жылатып кеткенде көп жанды,
Мен барып өлеңмен жұбатқам.
«Сағынам» дейсің бе сыбырлап,
Мен дағы сағынғам көктемде.
Бір қадам келмедің жаныма,
Өзің деп көз жасым төккенде.
Бүгін кеп жылауың бекерлік.
Жүректе аяйтын бір дем жоқ.
Сезімнің термесін саларда,
Осылай боларын білгем жоқ.
Құрбым-ау, өткенге өкінбе,
деп қоям өзімше бәлсініп.
Өкпелеп отырмын көктемге,
Өкініш сарайын тарсынып.
Екеуміз өткізген күндерге,
Ренішім қалыпты сәл сіңіп.
Жүректің алқасы тамаша,
Қалғаны болмаса сәл сынып.
Мен енді өзің деп жүрмеймін,
маңызды емес қой қалғаны.
Көзіңе қараған сол жанды,
Бақытты ете алсаң болғаны…
Шаттыққа жете алсаң болғаны…
Ал менің мұңымның толғаны,
Жылаған өлеңнің жолдары,
Маңызсыз…
14.12.12
Жарқыннұр Болысханқызы
24 пікір
Онымызға рғенжи кғөрмңеңіз ЖарқынНұр бикеш:)
Өткенім өкініш сол қайғы. ӨЛЕҢНІҢ ЕҢ МЫҚТЫ ТҰСЫ ОСЫ ДЕП ОЙЛАЙЫМ. ОСЫ БІР АУЫЗ СӨЗ ӘРІКМНІҢ ЖҮРЕГІНДЕ ЖАТСА КЕРЕК. ҚАЛҒАНЫ МЕНІҢ МҰҢЫМ ЕМЕС.