ЕСКІ ЖҰРТ
Омбының бергі бетінде,
Көкшенің арғы шетінде.
Бар еді біздің ескі ауыл
Жар еді жесір-жетімге.
Өлтірер жан жоқ о, мені,
(Көзіне ілмес көнені).
Келдім бүгін еске түсіп ескі жұрт,
Келмей-ақ қойған жөн еді.
Құрғыр-ай, құрғыр, кім білген,
Құбылады деп күн мүлдем.
Құрдымға кеткен күнді ойлап қырдың басында
Құлпытас құсап тұрмын мен.
Шертеді шеңгел...